8. uşaqlığımda ən çox bağlandığım heyvan tısbağa idi. məni tanıyanlar bilir ki heç vaxt bir yerdə sakit dayanmamışam. hər heyvanın başına oyun açmışam, hər nə maraqlı gəlib etmişəm. degenerat deyirdi mənə evdəkilər -*. hələ də deyirlər. başına oyun açmadığım tək heyvan sevimli minnak tısbağam idi.

atam ezamiyyətdən gələndə yolda tapıb gətirmişdi bizə. mamagil ıy uy etməyə başlayanda bildim ki saxlamayacaqlar tısbağanı ona görə qaçıb həyətdəki divanın tinində gizlətmişdim. həyətdəki həmin divan bütün heyvanların məskəni olub vaxtında. küçədə görüb yazığım gələn it, pişik, dovşanı divanın tin bucağında, ya da üstündə saxlayırdım. indi də bizim pişiklər və metresləri orada yatır. 15 pişik saxlayan vaxtlarda, bəli 15 pişik saxlamışam, divanın yanına keçmək olmurdu. mama da əsəbiləşib çoxunu qovdu, qalanların bir hissəsi də öldü :(. pişiklərim ölən vaxtı quşlarım da ölmüşdü. gül kimi papuqayıma söyüş öyrədirdim evdə tək olanda. eh. həmin həftə əzrayılın heyvanlara baxan şöbəsi ziyarətə gəlmişdi.

nəysə tısbağa idi konu. tısbağanı gizlətdim, atam da başladı tısbağa haqqında əhvalatlarını danışmağa ki bizim vaxtımızda yekə yekə tısbağalar var idi bağımızda, minib belinə kəndi gəzirdik zad. tısbağanı soruşduqlarında da dedim apardım qoydum otluğa zad basdım nəsə inandılar. 1-2 gün müddətində tısbağam başını çıxarmadı bayıra. yolda tapıldığına görə böyük ehtimal maşın ucbatından qabığının üstündə çat var idi. bir müddətdən sonra başını çıxardı, ora bura qaçmağa zad başladı deyə sevinmişdim. yarpaq fln verib yedirirdim, oturub portağal ağacımmış kimi dərd sər danışırdım. güya bir böyüyəcəkdik, atamın vaxtında mindiyi kimi mən də minəcəkdim belinə tısbağamın. sevimli uşaqlıq xəyalları. sonra şeytan bacım tısbağanı görüb dedi evdəkilərə. evdəkilər də məni danlayıb dedilər ki tısbağanı başqa yerə qoy. getdim qalanın dibinə gizli yerə qoydum ki gəlib orda baxaram ona. səhər gedib baxanda isə artıq orda yox idi. böyük ehtimal günəşin batdığı tərəfə doğru gedib.. ağır heyat keçirib canım tısbağam. belində ömür boyu unutmayacağı bir şram, bir də dost kazığı var idi.